1880

Στις 15 Ιουλίου 1880 αγοράστηκε το χωριό από το τούρκικο δημόσιο έναντι 2124 οθωμανικών λιρών μαζί με τα έξοδα των τίτλων κυριότητας.

Οι μουχταροδημογέροντες του χωριού Γεώργιος Β. Κακαϊδής, Γεωργ. Ζ. Κολομβούνης, Ι.Χ. Μούζιος (Κατής), Δημ. Γ. Διαμάντης και Σπύρος Αλεξίου επωμίστηκαν αυτό το σπουδαίο ζήτημα και όρισαν ακριβοδίκαια το ποσό που αναλογούσε σε κάθε κάτοικο.

Συνολικά μοιράστηκαν 4.600 στρέμματα γης σε 112 οικογένειες, με βάση το κτηματολόγιο που συνέταξε ο Παπα-Δημήτρης Πασχίδης το 1879. Ο ίδιος είναι και ο συντάκτης του «Συνορλεμέ» που οριοθετεί τα σύνορα της Κρετσούνιστας με τα όμορα χωριά.

Ωστόσο οι κάτοικοι εξακολουθούσαν να πληρώνουν φόρους στο  τουρκικό δημόσιο. Από ένα τεφτέρι που σώθηκε μαθαίνουμε ότι πλήρωναν τις παρακάτω εισφορές: νιζαμιέ, τζελέπι, φόρος 6%, δεσπότης, δραγάτης, πρωτόγερος, δρόμος, αυλάκια. Την συλλογή των τούρκικων συνήθως φόρων αναλάμβανε ενοικιαστής φόρων, ο δεκατιστής, όπως λέγονταν.