ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΥΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΟΣ ΟΛΓΑ ΡΙΓΓΑ:
Έχετε κάποιες αναμνήσεις από το χωριό που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;
Πολλές! Χρόνια που δεν γυρίζουν πίσω… Τα καλύτερα της ζωής μου!
Θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει, θέλοντας να αποτυπώσει τα όμορφα τοπία του χωριού μου στο χαρτί αλλά και τα πρόσωπα των ανθρώπων που κυριαρχούσαν στο παιδικό μυαλό μου από την ηλικία των εξι ετών!
Αυθόρμητο, συγκινητικό, πηγαία παραδοσιακό, «πήγαινε το δρόμο – δρόμο» σαν το ψίκι του γάμου, από οντά σε οντά. Κόσμος δακρυσμένος από χαρά και αγαλίαση.
Πολλοί είπαν πως δεν ξανάζησαν τέτοιο πράγμα.
Από την ξενιτειά πάντα νοσταλγούσαν τον τόπο που γεννήθηκαν.
Σε αυτή τη συνέντευξη φιλοξενούμε τον κ. Τάσο Καξήρα από την μακρινή Σουηδία.
• Ποια είναι η αγαπημένη σας έκφραση;
«Νόμιζε την πατρίδα οίκον, τους δε πολίτες εταίρους». Ξενοφών.