Έθιμα του λαού μας για τις Άγιες ημέρες του ΠΑΣΧΑ.
Λαμπρή ονόμασε ο λαός μας το Πάσχα και αυτή εγκωμιάζουν οι εκκλησιαστικοί μας ύμνοι.
Με διονυσιακό τρόπο και ένα ιδιαίτερο τοπικό χρώμα γιορτάζονταν οι Απόκριες στο χωριό. Τις μέρες αυτές αρκετοί νέοι και νέες ντύνονταν «μασκαράδες».
Στην εκκλησία που γιόρταζε από νωρίς κατέφθαναν οι προσκυνητές με τις λαμπάδες, τις λειτουργιές, τα φαγητά, το κρασί και το τσίπουρο.
Αυθόρμητο, συγκινητικό, πηγαία παραδοσιακό, «πήγαινε το δρόμο – δρόμο» σαν το ψίκι του γάμου, από οντά σε οντά. Κόσμος δακρυσμένος από χαρά και αγαλίαση.
Πολλοί είπαν πως δεν ξανάζησαν τέτοιο πράγμα.